Zoals de oude dichters
Wie schrijft er eigenlijk met onze pennen? Om meer te weten te komen over de daadwerkelijke gebruikers van onze pennen ontmoetten we kalligraaf en dichteres Jeanette Mokosch voor een gesprek bij ons thuis in het Zwarte Woud.


Beslissende momenten
Als mensen zeggen dat ze van hun droom hun beroep hebben gemaakt, bedoelen ze dat zelden zo letterlijk als Jeannette Mokosch: Op een nacht werd ze plotseling wakker, schudde haar man wakker en vertelde hem opgewonden over een droom - een heel eenvoudige droom - over een stem die tegen haar sprak en het beeld van een oud bureau. Op dat moment besloot ze van schrijven haar beroep te maken. De volgende dag ging ze op pad en kocht al het nodige schrijfgerei.
Jeannette nodigde ons uit op een ontdekkingstocht door haar thuisregio - en haar verleden. Vele jaren zijn verstreken sinds haar "moment van lotsbestemming", maar ze staat nog steeds achter haar beslissing. Vandaag is ze een professionele en succesvolle kalligraaf en dichteres. Wanneer ze een pauze nodig heeft, trekt ze de natuur in. Ze houdt ervan op de trein te stappen en te reizen naar de plaats van haar kindertijd en jeugd. Altijd bij haar is een van haar notitieboekjes, waarin ze spontane gedachten, verzen en tekeningen noteert.
Vormgevende ervaringen en beslissingen
Ik heb altijd dingen opgeschreven om ideeën te verwerken, zegt Jeannette. Dat doet ze vaak in de vorm van eenvoudige versjes, die bijna altijd vol hoop en positieve gedachten zitten. Die waren op een gegeven moment heel belangrijk en nodig. Naast veel moois in haar thuisland heeft ze ook haar slechtste ervaringen gehad - zoals die in 2007, toen ze binnen een jaar haar studie afbrak, uit elkaar ging met haar partner en haar grootvader verloor, die een van de belangrijkste mensen in haar leven was. "Dat jaar stortte alles in", herinnert ze zich.Het besluit om ouderenzorg te leren, werd zoals zoveel andere besluiten in haar leven hier genomen, in de bossen rond haar vroegere woonplaats Schiltach en Schramberg, waar zij naar school ging. Vanuit ons gezichtspunt kunnen we haar vroegere school zien. "Ik had nooit gedacht dat ik daar ooit terecht zou komen," geeft Jeannette lachend toe. Maar als vrijwilliger gedurende een jaar in het verpleeghuis en door haar grootvader te verzorgen tot hij overleed, had ze een bijzondere band ontwikkeld met het werken met ouderen.

Meer verhalen
Ontdek meer spannende verhalen van mensen die
onze schrijfinstrumenten in hun dagelijks leven gebruiken.



Productaanbevelingen voor jou
Deze thema’s interesseren u misschien ook


